Σ ένα τραχύ κι "αρσενικό" πυργόσπιτο του 1857, που στέκεται εκεί που σταματά η Ευρώπη, στη νοτιοανατολική ηπειρωτική της πτέρνα, στις απολήξεις του Ταυγέτου με την σπάνια χλωρίδα αλλά και πανίδα, την απαράμιλλη ομορφιά, το θυμάρι και την ρίγανη και την απεριόριστη θέα !!!!!!! Σ έναν απο τους 98 , απο το συνολο των 118, παραδοσιακούς οικισμούς της Πελοποννήσου, που περιμένει να διηγηθεί την ιστορία του στον επισκέπτη...!!!

Μεγαλωμένη σε ένα αμιγώς Μανιάτικο περιβάλλον στην Αθήνα κι ενώ είχα περαιώσει τις Πανεπιστημιακές μου σπουδές, εργαζόμουν σε υπεύθυνη θέση κι είχα αποκτήσει κι έναν γιό, Υπακούοντας "στα ορμέμφυτα", επισκέφθηκα την περιοχή όπου είχε εγκατασταθεί η Οικογένειά μου τον 17ο αιώνα. Ερωτεύθηκα την πέτρα, το marmo rosso antico και το nero antico με την διάχυτη κοσμική τους ενέργεια, τον ήλιο, την θάλασσα, την ιδιαιτερότητα του τοπίου και τις μυρωδιές της ρίγανης και του φασκόμηλου κι Αποφάσισα να μείνω....αναπαλαιώνοντας τα πατρογονικά μου, "Έτσι" για να συνεχισθεί η ζωή...!!! Σήμερα, Σας Υποδέχομαι με το (σκαλισμένο στην πέτρα της εισόδου) Ομηρικό "ΤΑ Τ' ΕΟΝΤΑ ΤΑ Τ' ΕΣΣΟΜΕΝΑ, ΠΡΟ Τ' ΕΟΝΤΑ"

Καφέ και φαγητο θα βρείτε στην παραλία του Κότρωνα (cafe CROWN και εστιατόριο "το Ακρογιάλι"). Πέτρινοι πύργοι , κάστρα , εκκλησίες με εξαίρετες αγιογραφίες, πολλά σπήλαια και φαράγγια για πεζοπόρους βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την περιοχή του Κότρωνα (τέως Δήμος Τευθρώνης) (πυργος Δεμέστιχα, μοναστήρι Σωτήρος, Γονέα, Ρηγανόχωρα, νησί Σκοπά κ.α.). Σε 15 χιλιόμετρα δυτικά θα βρείτε την Αρεόπολη από την οποία ξεκίνησε η εξέγερση των Ελλήνων το 1821, το φημισμένο Δυρό με το ωραιότερο λιμναίο σπήλαιο στον κόσμο, Βλυχάδα, Καταφύγιο, Αλεπότρυπα, με σταλαγμίτες και σταλακτίτες σαν λευκές κολώνες που βγαίνουν μέσα από το νερό. Πηγαίνοντας νότια ,διασχίζοντας το γραφικό λιμανάκι του Γερολιμένα και τη Βάθεια φτάνεις στο ακρωτήριο Ταίναρο ,στις Πύλες του Άδη όπου κατά την αρχαιότητα υπήρχε νεκρομαντείο, ενώ στα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα έχει κτιστεί ο ναός των Αγίων Ασωμάτων , Γαβριήλ και Μιχαήλ, των Αγγέλων των Ψυχών. Βόρεια της Αρεόπολης σε πολύ μικρή απόσταση το γραφικό Οίτυλο, η πόλη του Μενέλαου, το Λιμένι, η έδρα του Πετρόμπεη, και το Καραβοστάσι, όπου δωρικοί κίονες ξεπροβάλλουν ακόμα στο βυθό του , ολοκληρώνουν τα χωριά του όρμου του Οιτύλου. Πηγαίνοντας ανατολικά 25 χιλιόμετρα, τα λιόδεντρα πληθαίνουν καθώς περνάς το Σκουτάρι, Βαθύ, Μαυροβούνι και προχωράς προς την πρωτεύουσα της Μάνης το Γύθειον "την γή των θεών" με το νησί την Κρανάη, οπου ο Παρις κατέφυγε με την ωραία Ελένη, κατά τον Όμηρο, την πρωτεύουσα του "κοινού των Ελευθερολακώνων"... Η Μάνη προσφέρει στον επισκέπτη πολλά αξιοθέατα. Πέτρινοι πύργοι που ορθώνονται σαν κυπαρίσσια, σιωπηλά λείψανα των καιρών των κουρσάρων συναντώνται παντού, στα χωριά , στα βουνά, στα ακρογιάλια, Κάστρα και οχυρώσεις σε ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο..." Περαστικός βλέπεις τη Μάνη σε τρείς ημέρες, περιπατητής σε τρείς μήνες και για να δείς την ψυχή της θέλεις τρείς ζωές. Μία για τη θάλασσα, μία για τα βουνά της και μία για τους ανθρώπους της."